انحراف از توزیع نرمال و تاثیر آن بر ارزش در معرض خطر تفاضلی (مورد مطالعه: شرکت های حاضر در صنعت مالی بورس اوراق بهادار)

در راستای مدیریت ریسک بازار، بعد از اندازه گیری ارزش در معرض خطر پرتفوی باید به طوردقیق اجزای تشکیل دهنده آن را شناسایی و ریسک پرتفوی را حداقل نمود. در غالب مدل های مالی فرض می شود که توزیع مشاهدات (بازده ها)، نرمال است و بر اساس این توزیع ارزش در معرض خطر و سایر معیار های ریسک بازار محاسبه می شوند. این در حالی است که مشاهدات در واقعیت از توزیع های غیر نرمال پیروی می کنند. بنابراین این پژوهش از معیار ارزش در معرض خطر تفاضلی برای شناسایی میزان تاثیر هریک از اجزای تشکیل دهنده ریسک پرتفوی استفاده نموده است. این معیار ابتدا با فرض نرمال بودن و آن گاه با در نظر گرفتن توزیع واقعی داده ها محاسبه و نتایج این دو وضعیت را مقایسه می کند. قلمرو این پژوهش شامل 42 شرکت حاضر در صنعت مالی بورس اوراق بهادار تهران در طی سال های 1388 تا 1392، است. نتایج نشان می دهد که با استفاده از معیار ارزش در معرض خطر تفاضلی می توان به خوبی تاثیر هر سهم را در ایجاد ریسک پرتفوی، شناسایی نمود وسهم های بهینه را انتخاب نمود. همچنین نتایج موید این نکته است که تحلیل حساسیت یک پرتفوی با استفاده از معیار ارزش در معرض خطر تفاضلی بر اساس توزیع واقعی آن پرتفوی بجای توزیع نرمال، نتایج دقیق تر و قابل اطمینان تری را ایجاد می نماید.